Εντός Εκτός και Επί τ’ αυτά της Κάμερας

Vivian Gerogianni

Η Miss North και η Βίβιαν Γερογιάννη γνωρίζονται από παλιά· είναι από τους πρώτους ανθρώπους που βοήθησαν στο να υλοποιηθεί η ιδέα αυτου του εκδοτικού και είναι εκείνη που δημιούργησε αυτό το υπέροχο και ξεχωριστό λογότυπο που πραγματικά εντυπωσιάζει.

Επιπλέον έχουν συνεργαστεί στην έκδοση δύο ποιητικών συλλογών της Νοελάνης Αστερίου, “Ποίηση στα 16 “ και “Ποίηση στα 36”, καθώς φωτογραφίες της Βίβιαν συνοδεύουν τα ποιήματα και ολοκληρώνουν τα συναισθήματα που προσπαθεί η προαναφερόμενη συγγραφέας να επικοινωνήσει με τον αναγνώστη.

Η φωτογραφία όμως δεν είναι ο μόνος τομέας στον οποίο θα συναντήσει κάποιος τη Βίβιαν. Για να δούμε τι μας είπε η ίδια για την πορεία της εντός εκτός και επί τ’ αυτά της κάμερας.

Λίγα Λόγια..

“Σαν παιδί, έφηβη αλλά και αργότερα, ήμουν καλή μόνο σε ό,τι με ενδιέφερε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπω στη γυμναστική ακαδημία λόγω των δεσμών τότε. ΄Έτσι λοιπόν πήγα στη Βακαλώ. Φυσικά και είχα επιρροές από το στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον καθώς μεγάλωνα δεν ήταν μία εντελώς τυχαία επιλογή χωρίς καμία βάση.

Όταν γράφτηκα στη σχολή ταίριαξα κατευθείαν. Δεν είχα καμία αμφιβολία για αυτό που είχα διαλέξει κι έκανα. Μπορεί το χέρι μου ίσως να μην ήταν τόσο καλό όσο άλλων παιδιών αλλά είχα αισθητική αντίληψη και ήταν και είναι πάντα σημαντικό.

Όταν ήρθε το μοντάζ…

“Με το μοντάζ κόλλησα κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού μου όπου πήγα σε μια συνέντευξη στη Nova τότε που έψαχναν για γραφίστα με κίνηση που προσωπικά, μόλις το είχα ανακαλύψει. Γενικά δεν είχα ιδεά από μοντάζ φυσικά. Η θέση ήταν για τίτλους, κάρτες δηλαδή, χρειαζόντουσαν κάποιον για αντιγραφή και επικόλληση τίτλων. Ήμουν ξεκάθαρη φυσικά και τους είπα ότι δεν θα αντέξω και αρνήθηκα.

Την ίδια εποχή έκανα εξάσκηση όμως σαν πρακτική σε μία εταιρεία. Εκεί ερχόντουσαν υπάλληλοι και έκαναν μοντάζ σε διάφορα τρέιλερ. Το είδα αυτό και μου φάνηκε ενδιαφέρον πολύ και ήθελα κι εγώ. Με πείσμα και μόνο, χωρίς να μου δείξει κανείς, μόνη μου μόνταρα τρέιλερ για δύο ταινίες και τα πήγα στη Nova να δείξω τι είχα κάνει. Τότε έγινε κάτι που δεν περίμενα· φώναξε όλο το προσωπικό για να τους δείξει τη δουλειά που είχα κάνει λέγοντας πως το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό κι ας ήταν η πρώτη μου δουλειά. Έμεινα άφωνη κι εγώ η ίδια. Έτσι όμως έμπλεξα με το μοντάζ. Εκεί έγινε η αρχή. Μετά από αυτό με πήραν στη Magicon όπου κι εκπαιδεύτηκα ουσιαστικά σε αυτό κι έμαθα”.

Η φωτογραφία…

“Με τη φωτογραφία ασχολούμαι από τα δεκατρία που μου έδωσε ο πατέρας μου μία Pentax της δεκαετίας του ‘70 και κόλλησα. Μου αρέσει να αναδεικνύω το όμορφο μέσα από την κάθε εικόνα. Αυτό θα έλεγα πως είναι και το χαρακτηριστικό μου.

Είμαι τις άποψης πως έχουμε ανάγκη για το όμορφο, ειδικά στην εποχή μας που περιτριγυριζόμαστε από αρκετή ασχήμια η οποία εσωτερικεύεται και στα μέσα μας.

Επίσης μου αρέσουν πολύ και οι μορφές. Λατρεύω και την φωτογραφία της στιγμής, τα fractals, η κίνηση τη στιγμή της ταχύτητας, την ώρα που τον φριζάρεις τον άλλο στην ωραία του πόζα”.

Η πιο συναρπαστική δουλειά..

“Από αξιόλογες δουλειές, πολλές και είναι δύσκολο να τις αναφέρω όλες, θα μείνω όμως σε μερικές πρόσφατες τις οποίες θεωρώ ίσως και από τις πιο συναρπαστικές:

A Single Breath, με τον Στέφανο Κόντο που είναι work in progress ακόμη, σίγουρα αυτά που έκανα με τον Άγγελο Ανδριώτη και το Greek Calisthenics Academy, Η Ζωή Αλλιώς ένα ντοκιμαντέρ που έκανα το μοντάζ για την ΕΡΤ και οι δουλειές που κάνουμε με τον Stefan Τοrto που είναι μουσικοσυνθέτης και δουλεύουμε videoclip σε διάφορα concept”.

Mια καθημερινή πρόκληση…

“Σε αυτή την περίπτωση πρόκληση θα ονόμαζα τη μνήμη μου. Αν κάτι μπαίνει σε διαδικασία είναι αυτό. Θυμάμαι απ’ έξω τα πλάνα, τις φώτο, την κίνηση της κάμερας, τα πάντα που αφορούν σε κομμάτια εικόνας.

Μπορεί να θυμάμαι από μνήμης 60 ώρες υλικό· αν το είδα μία φορά θα το θυμάμαι. Από εκεί και πέρα, τις προκλήσεις τις αντιμετωπίζει το σώμα με άλλη μορφή, κούραση, τενοντίτιδα και αφυδάτωση που είναι ουσιαστικά τα αποτελέσματα της πολύωρης εργασίας. Φαντάζομαι όμως συμβαίνει σε κάθε έναν που καταπιάνεται με πάθος με τη δουλειά του.

Η πρόκληση συμβαδίζει με την αστείρευτη όρεξη που έχω για το αντικείμενό μου· μου αρέσει να τα κάνω όλα, σκηνοθεσία, φώτα, μοντάζ, όλο το πακέτο”.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με το μοντάζ;

“Πρέπει να μπορεί να αντέχει άπειρες ώρες μπροστά από τον υπολογιστή αλλά υπάρχει και η αντίστοιχή αμοιβή για αυτό καθώς είναι φοβερά δημιουργικό”.

Σου χαρίζει η MIss North ένα βιβλίο, ποιο διαλέγεις και που το δίνεις;

“Θα προτιμήσω τον Ψυχοβόρο διότι έχει ένα αισιόδοξο τέλος παρά την σκληρότητα και την ωμότητα που εμπεριέχει σε όλη την πορεία της ιστορίας. Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω στην αισιοδοξία, την έχουμε ανάγκη. Θα το χαρίσω στη φίλη μου τη Λίζα”.