Λογοτεχνία και ψυχική υγεία

Μαίρη Μίκαϊτς a.k.a Μάιρα Ελευθεριάδου

Λογοτεχνία και ψυχική υγεία

λίγα λόγια από την προσωπική εμπειρία της συγγραφέως χρήσιμα για όλους

Ψυχική υγεία σήμερα…

Χωρίς να είμαι ειδικός θα έλεγα πως είναι δύσκολο να ορίσουμε ακριβώς ή επαρκώς την ψυχική υγεία. Αυτό που θα μπορούσα να πω χωρίς να είμαι ειδικός αλλά όντας παθούσα είναι πως στην εποχή μας και με όλες τις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε τον τελευταίο χρόνο με την πανδημία, είναι εύκολο να κλονιστεί η ψυχική υγεία τον ανθρώπων πολύ ή λίγο, άλλων πιο σοβαρά άλλων λιγότερο. Το σημαντικό είναι να υπάρχει το απαραίτητο υποστηρικτικό πλαίσιο μέσα στην κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε παρά μάλλον αποδεικτικό στοιχείο για τα προαναφερόμενα το γεγονός πως το κράτος έχει δημιουργήσει τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης για τους πολίτες καθώς και τηλεοπτικά σποτ για παροχή βοήθειας σε ψυχικές δυσκολίες. Η αφύπνιση προς αυτά τα θέματα είτε αφορούν εμάς τους ίδιους προσωπικά είτε τρίτους σε κοντινό μας περιβάλλον είναι το πιο σημαντικό.

Η σχέση με το γράψιμο…

Η σχέση μου με το γράψιμο ξεκίνησε αποκλειστικά με τον ψυχοβόρο. Όσο νοσηλευόμουν στο Δαφνί δηλαδή, οπού σημείωνα κάποια γεγονότα και συναισθήματα που θα έλεγα λίγοι άνθρωποι στη ζωή βιώνουν. Είδα έναν πολύ ξεχωριστό κόσμο και μέσα στην ψυχή μου αλλά και στην γύρω πραγματικότητα μου. Ήρθα αντιμέτωπη με έναν τραγικό κόσμο από κάθε άποψη γεμάτο φόβο πόνο και απόγνωση. Δυστυχώς δεν είχα καμία προηγουμένη εμπειρία στο γράψιμο, ένιωσα όμως μια επιτακτική ανάγκη να μοιραστώ με όσο γινόταν δυνατό περισσοτέρους ανθρώπους αυτό που μου συνέβη. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να δώσω μια απόλυτη απάντηση αν με βοήθησε το να γράψω για όλα αυτά ήθελα όμως παρα πολύ να δει ο κόσμος τι συμβαίνει και επιτέλους να ξεφορτωθεί τα ταμπού που ακόμα έχει το 2021 για τις ψυχικές ασθένειες.

Γράφοντας τον Ψυχοβόρο…

Αναπόφευκτα ξαναγύρισα σε όλες τις ημέρες που έζησα σαν νοσηλευόμενη. Γέμισα αντιφατικά συναισθήματα· από τη μια πόνος και ένα τεράστιο “ γιατί σε μένα” και από την άλλη, η ικανοποίηση ότι τα κατάφερα και έγινα ξανά ένας νορμοθυμικός άνθρωπος.

Διαβάζοντας τον Ψυχοβόρο…

Όταν θα διαβάσει κάποιος τον ψυχοβόρο θα αντικρύσουν μια σκληρή πραγματικότητα που ίσως να μην μπορεί να φανταστεί αν δεν έχει βιώσει ο ίδιος ή κάποιο κοντινό του πρόσωπο κάτι παρόμοιο.

Όμως η κατάθλιψη μπορεί να χτυπήσει την πόρτα του καθένα από εμάς. Είναι πολύ ύπουλη και περιμένει στην γωνία· ας μην της κάνουμε το χατίρι να αφεθούμε! Πρέπει να ζητάμε βοήθεια όσο δύσκολο και αν είναι αυτό σαν βήμα.

Γιατί με ψευδώνυμο;

Στην αρχή φοβήθηκα, ύστερα ντράπηκα δεν ήθελα να εκτεθώ στον κόσμο. Μη νομίζει κανείς πως κι εγώ έχω ξεπεράσει όλα τα ταμπού που η κοινωνία μας φορτίζει. Βαθιά μέσα μου όπως είπα και πριν ντρεπόμουν…

Στην πορεία όμως και αφού κυκλοφόρησε το βιβλίο μου ένιωσα κι εγώ η ίδια πιο άνετα με την εμπειρία μου και κάπως μετάνιωσα που δεν έβαλα το αληθινό μου όνομα. Δεν έκανα κάτι μεμπτό δεν έκλεψα δεν χλεύασα κάποιον. Αρρώστησα χωρίς καθόλου να το θέλω· και ναι είμαι πια περήφανη που τα κατάφερα και στάθηκα ξανά στα πόδια μου! Το όνομα μου λοιπόν είναι Μαίρη Μίκαϊτς και ναι είμαι πια περήφανη για τη ζωή μου. Η δεύτερη έκδοση θα κυκλοφορήσει με το πραγματικό μου όνομα.